Als ik de hond uit laat zie ik een man in de kou en op een bankje, dat enerzijds door vogels en anderzijds door kunstenaars zonder talent was besmeurd, zitten. De commercials over eenzaamheid en andere moderne sociale problemen indachtig spreek ik hem aan. “Gaat het wel?”
“Het gaat ja, het gaat.” Hij zuchtte diep en keek voor zich uit. Denkend dat mijn sociale taak voor die dag erop zat, bewoog ik me richting de hond, die ondertussen aandachtig alle geuren van soortgenoten had staan opsnuiven, toen ik hem weer hoorde praten.
“Ja meneer, het is allemaal, hoe zeg je netjes kut? Heb ik het toch gezegd, shit. Doe ik het weer toch? Nou ja, het ging ooit wel ja. Leuk hondje trouwens. Vroeger had ik er ook een, maar die moest weg toen in Ibiza ging wonen. Nou ja, een SEAT Ibiza dan.” Hij grinnikte om zijn grapje. “Huis uitgezet omdat de buren last van me hadden. Ik zing graag meneer, maar ik was uit het koor gezet. NMMH meneer, dat stond voor Niet Mooi Maar Hard, maar is zong te lelijk om het niet meer niet mooi te vinden zei de dirigent.”
Hij zuchtte, keek voor zich uit.
“Heb nu van de gemeente een huisje gekregen, nou ja, flatje, zeven hoog en de lift is kapot, rotte knieën dus dat is ook een drama om thuis komen.”
“Maar verder gaat het wel hoor, al is het leven wel duur geworden toch, zeker met alleen AOW, want pensioen kende mijn baas niet, die gaf zijn geld liever uit aan vrouwen zeggen ze. Nou ja, deed ik ook helaas te vaak.”
Hij staarde naar een punt in de verte dat voor mij onzichtbaar was, zuchtte diep.
“Ja, de duivel schijt altijd op een hoop meneer, die van mij was aan de diami!”
Ik keek hem vragend aan.
“Dat is een toontje erger dan diarree meneer, leerde iets van noten bij het koor, maar daar moest ik weg. Ik had teveel noten op mijn zang. Nou ja, beter dan onder je kunstgebit toch?
Het heette NHHM, dat stond voor Niet Mooi…”
“Ik moet echt verder nu, de hond moet eten…”
“Had ik al verteld dat ik in Ibiza woonde?”
Haastig trok ik de hond uit zijn geurbeleving. Maar twintig meter verderop kreeg ik spijt, ik keek om, maar hij was verdwenen.
frutsels
korte verhaaltjes met een beetje actualiteit