Japie

Japie is geen hypochonder, maar toch, als hij verneemt in de wandelgangen dat er iemand een kwaal onder de leden heeft, dan is hij er als de kippen bij om te gaan vertellen dat hij een gelijksoortige kwaal heeft of heeft  gehad, wat gepaard gaat met een uitvoerige beschrijving van de helse pijnen die daarmee gepaard gingen, vaak ondersteund door het ontbloten van zijn de betreffende delen van zijn lichaam om littekens van operaties en andere plekken te tonen, uiteraard met de daarbij behorende pijnen en andere ongemakken, zoals een wachttijd van meerdere dagen, soms zelfs weken, voordat hij onder het mes ging of aan de beurt was.
Iedere werkdag is hij te vinden in de wachtzaal van de huisarts, vooral om andere mensen lastig te vallen met zijn uitgebreide klinische uiteenzettingen, wat bijna nooit in goede aarde valt, maar aangezien hij niet goed hoort en met de gehoorapparaten, de duurste die zoals hij zegt hij kon betalen, te veel herrie hoort en die app om dat in de stellen niet past op zijn Nokia uit de jaren ’90, die tenminste nog wel goed werkt, en hij het liefste alleen zichzelf hoort, dringt dat ook niet tot hem door.
Is hij niet in de wachtkamer of een andere ruimte in het gezondheidscentrum waar mensen wachten op behandeling en een luisterend oor, loopt hij traag op straat, door de etalagebenen is snel lopen niet mogelijk en die fysiotherapeut? Och dat helpt geen zier en die klopt alleen maar geld uit je zakn per slot van rekening toch?
Zo nu en dan sukkelt hij achter een rollator door de straat, vooral in de hoop dat mensen informeren over het waarom van dat ding en als ze dat doen brandt hij los!
Ja, ze hebben dat been al wel eens opengesneden en er een ader uitgehaald die verstopt zat. Om ook dat verhaal kracht bij te zetten wordt dat onderstreept door de broekspijp ver omhoog te doen om een dun wit litteken op een dun wit been te tonen. Niet dat dat hielp, want zijn hart pompt te zwak en daar heeft hij weer een afspraak voor met de karreloog, wat natuurlijk weer veel te lang wachten is. Straks is hij dood voordat hij aan de beurt is.
Vorige week liep jij zo te kuieren toen hij iemand hoorde zeggen dat het kabinet was gevallen. Hij haastte zich zo snel als zij etalagebenen hem konden dragen, zijn hart kon pompen en de rollator toestond naar beide dames en riep al van grote afstand:
“Ik ben ook gevallen, daar bij de bushalte, toen ik over wilde steken”
Daar ging de broekspijp weer omhoog om de verwonding op de knie te tonen....
De hele straat en omstreken werden opgeschrikt door een geluid die  dat sterk deden denken aan een trein die door een te  nauwe bocht rijdt, gevolgd door een gebrul dat deed denken aan een hert tijdens de bronstijd op een stukje kwetsrbare natuur, klonken door de straat.
“Help, help, een enge ouwe vent trekt hier zijn broek uit!”
“Waar dan?” riep Japie wat meteen gevolgd werd door een zeer goed gevuld handtas in zijn zijn kwetsbare natuur, die hem terstond naar de grond deed zijgen en door die grond deed zakken.
De buurt maakt zich nu op voor een verhaal over die, vooral voor mannen, pijnlijke gebeurtenis. Waarschijnlijk zonder ondersteunende beelden, al weet je natuurlijk nooit.